Hooitijd

I

Waar blijft het blauw wanneer het gras
van groen naar geel verschiet?

Het welft zich over lage velden
en drijft de wolken in het nauw.

Het spiegelt zich in kinderogen
of in de ogen van een vrouw.

II

De hel is een brandende hooiberg,
de hemel dan de hooitijd zelf.

Niettemin zal ik vertellen
dat hooi bestaat uit zonnestralen.

Want in de hooitijd is het zomer.

* * *

BIk herinner me een zomerse logeerpartij in Hendrik-Ido-Ambacht, aan de Noord. Een ver familielid pachtte daar een polder waar hij paarden hield en waarvan hij het hooi verhandelde. In de schroeiende hitte bestuurde ik de stapvoets rijdende tractor. Over mijn schouder zag ik mannen met bovenlijven die blonken van de zon en het zweet. Beurtelings bracht een drietal de hooibalen met één vloeiende beweging van hun hooivork omhoog. Boven op de wagen werden die door twee anderen vastgegrepen en telkens hoger opgestapeld.