Zee is verkreukeld water.
Rotsen glanzen als kandij.
Een klein fregat maakt slagzij.
Wind laat de zeilen doelloos
hangen. Er staat geen matroos
melancholiek aan de reling.
Boven diens lege silhouet
omzweven putti een portret
van de verveelde Admiraal.
* * *
De titel is ontleend aan een lied van de predikant en dichter Carel Steven Adama van Scheltema, met als eerste strofe:
’t Scheepken onder Jezus’ hoede,
Met zijn kruisvlag hoog in top,
Neemt als arke der verlossing,
Allen, die in nood zijn op.
En sta de zee al hol en hoog,
En zweep’ de storm ons voort,
Wij hebben ’s Vaders Zoon aan boord,
En ’t veilig strand voor oog.
Dingeman Kuilman – Gedichten 