Je dwaalde om het open graf
door donkergroene stegen.
De vader die jou vleugels gaf
is ruisend opgestegen.
Zijn doolhof leek van bovenaf
een woekering van wegen.
Je liep de hele morgen rond,
maar kon de draad niet vinden.
Er lagen veren op de grond,
er vloog een blauwe vlinder.
Je keek hem na, met open mond,
tot zonlicht je verblindde.
* * *
De titel heeft in het Frans de dubbele betekenis van Daedalus en dwaaltuin. Daedalus is zelfs in mythologisch perspectief een onwaarschijnlijk genie, de overtreffende trap van Leonardo da Vinci. In de romantiek werd hij, als verpersoonlijking van de traditionele, ambachtelijke kunstenaar, uitgespeeld tegen Icarus, als toonbeeld van individualiteit en autonomie.