De zondvloed ging opnieuw voorbij.
Ten langen leste landden wij:
de duiven vrij, de leeuw gekooid,
de waterspiegel kalm geplooid.
Terstond verscheen de regenboog.
De tent verhief zich huizenhoog
en hoger zelfs, de vlag in top.
We hingen rondom slingers op.
In optocht ging het over straat,
jongleur, dompteur en acrobaat.
De clown keek angstig om zich heen.
De Dogenstad werd dodenstad:
we waren moederziel alleen.
Dingeman Kuilman – Gedichten 